Gilberton Cattlestation -vervolgd-

Het leven op een Cattlestation is voor mij echt een van de meest verwarrende dingen die ik heb gedaan. Ik vind het lastig om om te gaan met de ongeplandheid van de dagen op het station. Omdat ik geen ervaring heb kan ik maar weinig dingen doen en aangezien ik alleen ben met Rob en Lyn hebben ze eigenlijk geen tijd om me dingen uit te leggen zodat ik ze zelf kan doen, zij het langzamer dan wanneer ze het zelf zouden doen.

Ik voel me daardoor af en toe behoorlijk nutteloos, maar ik doe wat ik kan en probeer ze bij alles te helpen al is het misschien maar een klein beetje.
Rob vroeg me vorige week wat we morgen zouden gaan doen dus ik zei “fix the fence” er is nl een afrastering die kapot was maar niet zo heel belangrijk dus ik dacht de beste plek om te oefenen :)
Dus Rob zou me laten zien hoe het werkt met een afrastering van prikkeldraad…gevolg: Micky deed 1 draad en rob de andere 7 omdat elke draad een ander probleem had. Lekker nutteloos weer.

Maar toch ergens goed voor want de Weaners zijn deze week voor t eerst losgelaten in de “bushpaddock” en ’s nachts zijn ze ergens van geschrokken en is de helft door de afrastering geraast…en dus kon ik mn nieuwe vaardigheiden direct in de praktijk brengen. Dus samen met Lyn heb ik zo’n 50 meter afrastering gerepareerd. En dat voelt dan toch wel goed!!
Koetjes bleven nu in elk geval voor de eerste dag weer binnen in de wei.

Beetje verkeerde volgorde in het verhaal maar ach, Rob zei zondag: wil je een eigen project? Uiteraard! Het was mijn taak om 400 Weaners in hun Bushpaddock te krijgen. Dat klinkt niet als een moeilijke opgave…Oke, doen we “even”

Stel je een rechthoek voor met in de linkeronderhoek een hek, in de rechteronderhoek een hek en een hek in het midden van de bovenste lijn (afrastering). De Weaners waren gewend om van de linkeronderhoek naar de rechteronderhoek te lopen maar vandaag moesten ze naar die in het midden (volg je t nog?).
Gevolg meer dan de helft van de koetjes staan bij het hek in de rechteronderhoek. Dus ik dreef ze weer richting het hek in het midden…wat doen die domme beesten?? Ze lopen het hek voorbij….dus weer naar het begin van de stoet de koeien weer terug drijven…lopen ze weer helemaal naar de rechteronderhoek…shit…dus weer de andere kant op drijven en nee…zien weer t gat niet waar ze doorheen moeten…Aaaaaahhhrrrrggg…dit heb ik zo’n 5 a 6 keer moeten doen –en die koeien lopen niet snel- tot eindelijk 1 zo slim was door t gat te lopen en zoals met schapen…als er 1 over de dam is…dan volgt de rest! Yay!!

Op zich een goed resultaat: net binnen 1 uur gelukt inclusief een sigaret pauze omdat ik gefrustreerd raakte en die koetjes ook omdat ze niet snapten wat ze moesten doen..

Verder maak ik hier schoon, doe de was, laat de geiten eruit ’s ochtends en er weer in ’s avonds. Klooi rond met de honden en natuurlijk zorg ik voor Micky.
Micky is al heel groot geworden, al zie ik t zelf niet zo goed. Maar hij is erg sterk en ik kan m bijna niet meer tegenhouden als ik door t hek moet en hij moet achterblijven in zijn weitje.
Twee avonden geleden mocht ie de wei uit om zn beentjes te oefenen en zn melk te drinken. Wilde Micky nooit meer zijn wei in om te gaan slapen….en hij is te sterk en te groot om te dragen of duwen..Ik ben dan zo’n stresskip die bang is dat ie wegloopt ’s nachts maar Lyn verzekerde dat dat niet zou gebeuren. En dus heeft Micky voor t eerst buiten zijn omheining geslapen…gelukkig was ie er de volgende ochtend ook nog. Nu mag hij elke avond buiten zijn wei slapen. (onder mijn raam, lief!)

Oh ja, afgelopen vrijdag kregen we bezoek…van de ECHTE Flying Doctors van Australie! Hier op Gilberton werd de “Clinic” gehouden. Erg leuk om het echte werk te zien. Alle mensen om Gilberton heen komen dan hierheen om bij te kletsen, met de dokter te praten en heel veel lekkere dingen te eten!
Het is wel wat anders dan op tv uiteraard, minder spectaculair en minder intriges ;)
Het was wel wat hoor om zoveel mensen om je heen te hebben die van alles bespreken met elkaar en met jou…dus ben uiteindelijk naar de kinderafdeling gevlucht waar de kinderen tandenpoetsles kregen en spelletjes konden doen.

Er was zo’n krijsend jong die ik uiteindelijk maar op mn arm heb genomen, t arme kind. Gevolg: kind valt in slaap op mijn schouder (kwijlend uiteraard). Tot overmaat van ramp is de fotograaf van de Cairns Post er ook nog en die vond t nodig om mij op de foto te zetten:
Micky met haar pet op, met daarbovenop een feestmuts (verjaardag van 1 van de kinderen) en een slapend kind op haar arm.
Zegt ie ook nog: I would like to use the photo of you in the newspaper…aiai.
Dus komend weekend sta ik waarschijnlijk in de krant in Australie…hmm

Volgende week vlieg ik naar Perth om daar mn reis te vervolgen. Ik had het gecombineerd met een buurman die op zondag naar Townsville zou gaan en dus kon ik mooi mee zonder dat ik Lyn of Rob van t werk zou houden of transportkosten zou kosten..wat gebeurt er, gaat die buurman ineens niet terug op zondag..oeps. En ik heb –in overleg met lyn- mn ticket van Townsville naar Perth geboekt voor woensdag de 3de…nogmaals oeps.
Gevolg: Lyn gaat me dinsdag naar Townsville brengen.

Gister werd er naar ons “ge radiood” dat de koetjes uitgebroken waren door Joy. Joy kampeert “beneden” met haar man en die hoorde de koetjes langsrennen. Waarschijnlijk geschrokken van een kangaroe of een brekende tak of langvliegende vogel. Maar het was al donker en dus kan je de koeien niet echt zien. Ik mocht niet helpen van Lyn omdat ik de koeien misschien wel meer zou laten schrikken, beetje jammer want ik kan goed zien in het donker…
Het kostte Rob vervolgens een uur om die koeien –in zn eentje- terug te krijgen naar een andere omheinde wei. -omheind met hout ipv prikkeldraad-
En dus wat heb ik vanochtend gedaan? Juist omheining gefixt.

Daarna heb ik een nieuwe taak voor mezelf bedacht: de groententuin onderhouden. Er moet heel wat onkruid uit en ik vind wroeten in de aarde geen probleem, weet ongeveer wat ik doe en ik kan het lekker in mn eentje doen. Dus mp3 speler aan en rond de tomaten het onkruid weghalen. ‘k heb de tomaten af maar er is nog 5 keer meer te doen dus dat doe ik tot ik wegga. Ben ik ook nuttig bezig, yay.

De batterij van mn laptop is bijna leeg, dus de update is af…

Tot gauw,
x

(ivm datalimiet van Lyn geen foto's die komen in Perth)