December 2010

December 2010? De tijd is als zand door mijn handen geglipt. Op een of andere manier is het ineens 23 december en ben ik 32 winters jong. Natuurlijk moet dat wel gevierd worden en dat begint eigenlijk de avond ervoor al. Want op woensdag ben ik natuurlijk te vinden rond de pooltafels van Mustang bar in Northbridge. Met mijn poolvriendjes is het eigenlijk altijd een gezellige avond. Ook dit keer is het me helaas niet gelukt de finale te bereiken, al heb ik erg mn best gedaan. Op een gegeven moment helpt de alcohol ook niet meer mee om beter te spelen.
De avond van mn verjaardag heb ik mn eigen voornemen om de relaties van de pooltafel platonisch te houden de deur uit gegooid. Waarom eigenlijk? Ik ben jarig en als je jarig bent dan mag en kan alles. Laten we het erop houden dat ik niet alleen naar huis ben gelopen, de rest mag je zelf invullen.

Op de dag van mijn verjaardag kwam de postbode langs met een pakje uit Nederland, geweldig toch dat dat op de 23ste aankwam?! Het pakje was wederom geopend door de douane –volgens mij heb ik een kruis achter mn naam- maar gelukkig zat het cadeautje met alle toebehoren er nog in. Mijn mamma heeft me een oliebrander met essentiele oliën gestuurd, echt super! Miranda heeft een Boeddha voor me gekocht, die staat nu met de wierrook, oliebrander, en kaarsen in de open haard.
Jade en Chad hebben me ook een fanastisch cadeau gegeven voor mijn verjaardag en Kerst: twee flessen Beerenburg uit Nederland! Hahahaha. Lollig he? Dus op mn verjaardag kon ik mooi aan de cola BB!
Wat heb ik gedaan op mijn verjaardag?? Gebarbecued! Want het was hier 38 graden! Heel gek, zo warm en dan jarig zijn…

De nieuwe baan is het niet geworden, na 5 en een halve week wachten kreeg ik uiteindelijk een lullige e-mail dat ik niet was geselecteerd. De dag erna heb ik gebeld om te vragen naar de reden en eventuele tips voor de volgende sollicitatie.
Het kwam erop neer dat ik niets kon verbeteren aan mijn interview en presentatie vaardigheden, maar dat ik voor de baan niet de juiste ervaring had. Tja, daar kan je dan weinig tegenin brengen he.
Het gebrek aan ervaring, al heb ik een goed stel hersens en kennis in mijn hoofd, is me nu parten aan het spelen. De staat sponsoring van West Australie blijk ik ook niet te kunnen aanvragen want ook daarvoor heb ik niet genoeg ervaringsjaren. Heb ik dan nu spijt van hoe ik mijn leven tot nu toe heb geleefd? Nee, dat niet. Ik sta achter al mijn beslissingen, de tweede studie, de reizen die ik heb ondernomen en de ervaring die ik daardoor heb opgedaan. Maar goed, weer een optie minder terwijl ik dacht dat dat mijn weg naar permanente residentie was. Zo heb je er 2, zo heb je er 1 en na een telefoontje naar een immigratie agent (kennis van mijn huisgenoot) heb ik er ineens weer 2. Ik kan me namelijk inschrijven bij een universiteit en daarvoor een tijdelijk visum krijgen. Het probleem daarmee is echter wel het geld. Want eum, hoe ga ik dat dan betalen? Maar waar een wil is is een weg en dus ga ik nog lang niet naar Nederland terug. (gaan we de staatsloterij winnen??)

Waar het nu op neer komt is dat ik Perth zal moeten verlaten, zij het met pijn in mn hart. Ik ben aan het wachten op mijn papieren dat mijn SPH is vergeleken met de Australische standaard en dat uiteraard meer dan genoeg is. Zodra ik die binnen heb moet ik ze kopieren, certificeren, scannen en dan samen met een officiële sollicitatie naar Queensland sturen. Zij nodigen me daarop dan uit voor een gesprek in Cairns en als dat goed verloopt dan wordt de baan me de volgende dag nog aangeboden. Na een tijdelijk contract bieden ze me dan een Sponsoring aan voor 2 jaar. Daarna kan ik mijn residentie aanvragen waarna ik overal in Australie kan wonen en werken. Dat is toch zeker de moeite waard.
Hoe dit allemaal gaat verlopen hoor je natuurlijk nog, want die papieren zijn blijkbaar nog onderweg :)

Wat hebben we nog meer gedaan in December?
Natuurlijk, Kerst 2010.
Heb je geen familie in Australie? Geen probleem, de meeste gezinnen doen hier aan de “orphans christmas.” Ja, ze hebben er zelfs een term voor. Iedereen die geen familie heeft in australie, of familie die te ver weg woont om te bezoeken wordt uitgenodigd voor het vieren van Kerst bij de familie van hun vrienden.
Zonder voorbehoud.
Omdat mijn familie allemaal in Nederland is ben ik uiteraard ook geclassificeerd als Orphan (weeskind) en werd ik uitgenodigd bij Jade’s familie voor kerstavond op de 24ste en bij Starna (collega) voor kerstlunch op de 25ste.

Jade en Chad hadden het kerstdiner georganiseerd en dat doen ze hier heel traditioneel met Kalkoen. Toen ze ’s ochtends weggingen –ze passen op een hond van een kennis en slapen nu in een villa aan de rivier- gingen ze de kalkoen uit de vriezer halen…eum…is die kalkoen nog bevroren??? Ik dacht bij mezelf: die kalkoen is nooooit op tijd ontdooit…en dan moet ie ook nog in de oven voor ongeveer 3 en een half uur…hmmm dat wordt interessant…

Toen Miranda en ik aankwamen bij het huis van Jade haar moeder liep Chad vrij gestressed door het huis…shit shit, de kalkoen is nog steeds bevroren…een uur later…shit..nog steeds bevroren…5 uur ’s avonds…nog steeds niet ontdooit…en oh shit, niks om de vulling mee te maken…om 6 uur was de kalkoen nog steeds niet ontdooit maar heb ik geopperd om m toch in de oven te zetten op lage temperatuur om de kalkoen langzaam op te laten warmen. Je moet toch wat tenslotte.

Miranda en ik zijn vervolgens maar even naar de supermarkt gereden om wat knabbels te halen. Iedereen werd een beetje chagrijnig van het gebrek aan eten..daarnaast moest miranda rond 20u weg omdat ze de dag erna vroeg moest werken.
Miranda heeft de kalkoen dus gemist…
Omdat de kalkoen pas rond half 10 klaar zou zijn ben ik ondertussen met Yvonne (jade’s moeder) Chloe (zus), Ash (man van zus), Charlie (kind van zus) en Sasha (kind van Ash) en Dot (90 jarige kerstwees) naar de “Christmaslights” gaan kijken.

Ik had natuurlijk geen idee wat dat was…het bleek een straat te zijn waarin alle huizen versierd waren met kerstverlichting en zo. Maar het waren niet van die lullige lichtjes…bewegende slee met rendieren, dansende Kerstmannen, neonlichten op het dak, sneeuw en rookmachines, laser op de straat, muziek uit alle huizen, kersttrein in de tuin..en honderden mensen die door de straat lopen om alle versieringen te bekijken.
Eerlijk, ik heb nog noooooit zoiets absurds gezien! Het leek wel Disneyland!

Toen we terugkwamen bij het huis was de kalkoen klaar en hebben we een gezellig kerstdiner gehad. We bleven allemaal slapen zodat we de dag erna de pakjes konden openmaken.
Er was zelfs een pakje voor mij!
Gelukkig hadden miranda en ik samen ook cadeautjes gekocht voor Yvonne, Chad en Jade.
Kerst is hier echt een groot kadofeest. Ik denk dat Yvonne serieus ergens tussen de 2000 en 3000 dollar heeft uitgegeven aan de kadoos voor de familie. Dat is toch niet leuk meer? Of ligt dat aan mij?

Rond 11 uur hebben Jade en Chad me naar het station gebracht zodat ik met de trein naar huis kon. Gelukkig kon ik nog even een middagslaapje doen voordat ik opgehaald werd door Starna, Mark en Laurie voor de kerstlunch bij hun thuis (Mark en Starna= broer en zus, Laurie = Marks partner, wij allemaal collega’s)
Het was eigenlijk de bedoeling dat ik naar het werk zou komen zodat we van daaruit konden vertrekken. Maar het was 41 graden –ja geen grapje- en ik dacht bij mezelf: ik ga dood op de fiets en als ik moet lopen..haal ik t ook niet. Gelukkig konden ze me bij mij thuis ophalen en heb ik t allemaal overleefd, hihihi.

Zoals altijd met Kerst hadden ze ook daar veel te veel eten! Maar wel erg lekker, garnaalcocktail met van die grote garnalen (prawns), een of andere Australische vis, aardappelsalade, broodjes, asperges, groentesalade, ham, roastbeef en als toetje cheesecake en fruittaartjes. Ik kon helaas het toetje niet meer op, ik was zoooo vol.
Gevolg: 3 containers met eten mee naar huis, nee zeggen was er niet bij…

De maandag na kerst heb ik mijn werk gebeld om te vertellen dat ik niet meer terug zou komen. Ik had het zo gehad, er is niets of weinig veranderd met betrekking tot hoe Antoinette tegen ons spreekt. Ik heb het nog best lang volgehouden vind ik..
Dus nu heb ik vakantie, welverdiend, want wanneer ik aan de oostkust ga werken, ben ik direct weer fulltime aan het werk. Vakantie leek me daarom wel gepast.
Tis fijn om het in de warmte erg rustig aan te doen gedurende de dag en pas aan t eind van de middag iets te ondernemen…

Met Oud en nieuw ben ik naar de heuvels van Perth geweest, daar wonen twee vrienden van Jade die in een band spelen. De band speelde voor oud en nieuw in een kroeg in Mount Helen. En wij waren uitgenodigd om ook te komen en bij hen te blijven slapen.
Serieus…het was mijn beste oud en nieuw ooit!

Het was een heel Australisch gebeuren, de band speelde in de Beergarden die versierd was met lichtjes en zo. Buiten mocht je drinken –ze hadden zelfs een bar buiten, heel ongewoon in Australie- en roken tegelijk –dat mag bijna nooit samen-. Iedereen liep door elkaar, jong, oud, dik, dun, erg opgedirkt, heel casual en ga zo maar door. Natuurlijk waren er een boel dronken mensen maar er ontstond geen enkele vervelende situatie. Niemand ruzie, geen geschreeuw, gewoon gezellig.
Er waren rond de 500 mensen, maar iedereen had ruimte genoeg om te dansen, te kletsen, te zitten etc.
De vrienden van Jade waren daarnaast bijzonder aardig, ze verwelkomden –is dat een goed woord?- mij en Chad –de ze ook nog nooit had ontmoet- met open armen. Letterlijk, want hier knuffelen ze elkaar allemaal…
Daarnaast ben ik ten huwelijk gevraagd door een van Jade’s vrienden. Hahaha, leuk grapje dacht ik. Maar de volgende dag zei hij het nogmaals: als je geen andere weg kan vinden om te blijven, dan trouw ik met je en kom je gewoon bij mij wonen twee jaar lang. Eum…ok…dat is nog steeds niet heel gemakkelijk natuurlijk, maar ach, wie weet is dat wel optie 3.
Ga ik gewoon 2 jaar meebetalen aan zijn hypotheek, wordt hij er ook nog beter van..

Bedenk nu dat het misschien niet zo handig is om dit op internet te zetten….oke, dus volgend onderwerp. Hahahaha.

Op nieuwjaarsdag zijn we langzaam opgestaan, hebben een BBQ breakfast gehad. Heerlijk als je je nog een beetje alcoholisch voelt van de nacht ervoor! Bacon and eggs en zo. Dus ik wilde een ei op mn boterham doen. Zegt Jade, wil je twee eieren tegelijk eten Micky? Waarop ik zeg? Hm? Twee? Hm? Ik kijk nog eens goed naar mn boterham: Er zit een ei IN mn boterham…Hm? Dat blijken ze een Eggie te noemen.

Het is een boterham waar je een gat in maakt door er een glas op te zetten. Die boterham gaat vervolgens op de BBQ waarna er een (rauw) ei in dat gat wordt gedaan. Het resultaat is boterham met een ei erIN ipv erOP. Zo lollig…misschien ligt t aan mij maar ik had nog nooit zoiets gezien.
Na het ontbijt hebben we onze auto weer volgeladen en zijn we gaan zwemmen met zn allen. Echt heerlijk om lekker af te koelen in de hitte voordat je ongeveer een uur onderweg bent terug naar huis…

Wie komt er bij mij oud en nieuw vieren volgend jaar??