En toen was het November

Allereerst: Bedankt Wiejanda en Anne Marie voor jullie lieve kaartje!
Het kaartje met daarop de Grote Markt en mijn vertrouwde Martinitoren veroorzaakte acute heimwee...eerlijk, de tranen sprongen me in mn ogen...dus na even met weemoed aan Groningen gedacht te hebben heb ik t kaartje aan mn deur geplakt zodat ik elke dag van het uitzicht kan genieten :)

Op mn werk gaat t nog steeds goed, omdat ik caseworker ben heb ik wat andere taken dan alleen het werken op de vloer om het maar even een naam te geven. Best lastig om je werk goed te doen terwijl er bijna altijd 10 jongeren zijn die altijd aandacht nodig hebben. Daarnaast werd mijn mentorkindje in de afgelopen 2/3 weken 2 keer "verbannen" naar de secure unit omdat ie weer stomme dingen aan t uithalen was. Maar goed, ik doe mijn best, meer kan ik niet.

Ook de afgelopen weken een aantal heftige codes meegemaakt. Afgelopen zondag een Code Orange weer voor dezelfde jongere als waarvoor de vorige keer een Code Red werd afgeroepen. Dit keer was ie iets minder opgefokt, maar nog steeds tot ernstige dingen in staat. Hij liep gewapend met een stoel op een gegeven moment naar de keuken -die we stom genoeg niet hadden afgesloten, oeps- en liep doodkalm naar de bijna-kokend-water-kraan, vulde een limonadekan met kokend water...hmmm. Ik stond gezellig de deur dicht te houden terwijl ik een korte broek aanhad...met gevolg dat ik uiteindelijk in een halve spagaat met 1 been ter hoogte van een halve meter op de deur en de ander een halve meter van de deur op de vloer stond. Lang leve Body Balance!! Terwijl we met zn drieen de deur dichthielden zegt mn collega: "Micky, since we may get seriously hurt soon I'd like to ask you if you want to marry me?" Eum..hm? Dus ik zeg: Eum..no..but..thanks for asking :) -altijd goed wat humor tijdens stressvolle situaties-

Uiteindelijk is de politie gebeld die bij aankomst de Pepperspray liet zien aan onze jongere die abrupt al zn wapens in de wasbak legde, op de grond ging liggen met zn armen op zn hoofd...he, hadden wij maar Pepperspray, werkte als een trein! Iedereen is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.

Ik ben afgelopen woensdag voor het eerst naar "Doris" geweest. Doris is een "wij gaan samen uit eten" clubje dat elke woensdag ergens een restaurant uitprobeert. Het is ontstaan via internet toen iemand op zoek was naar een manier om meer mensen te leren kennen -blijkbaar een veel voorkomend probleem-. Mijn twee collega's gaan er ook altijd heen en gelukkig zijn het twee dames waar ik erg goed mee overweg kan. Het was erg gezellig en dus ga ik de volgende keer weer naar Doris (onder die naam wordt er altijd een tafel gereserveerd)..

Morgen ga ik samen met Robin en zijn vriend White Water Raften. Ik had het erover met Robin dat ik t eens gedaan had in Queenstown maar dat ik t eigenlijk heel saai vond..en dus gaan we dit keer op een andere rivier Raften. Hopelijk kom ik heelhuids uit de boot hihihihi..
Morgen rij ik dus vroeg weg richting ergens -weet de naam niet meer- ontmoet Robin en vriend daar en blijf dan 's nachts bij Robin slapen. (kan er tenminste gedronken worden :) )

Mmmm over drank gesproken...hoogste tijd voor een glas Bourbon and Coke I reckon :)

Syl en Pat: ik heb jullie inmiddels 7 keer (eigenlijk 14 keer, 2x per poging)geprobeerd te bellen en baal er stevig van dat ik jullie steeds niet te pakken kan krijgen. Blijf eens thuis!

Lieve allemaal,
het wordt tijd voor drank, douche en dan bedje..
Kus!