De updates volgen elkaar snel op!

Omdat ik binnenkort natuurlijk mn huis uit moet heb ik ook mn internet op moeten zeggen..aaaahhh scary! (micky zonder Internet...hm) Maar goed mn internet wordt per de 18de Januari afgesloten en dus hoop ik mn reis met mn moeder voor die tijd online te hebben. Ik weet eigenlijk niet of jullie t wel willen lezen, maar ikzelf vind t leuk om online te hebben, voor later als ik oud en grijs ben..of zo.

Voor ik t vergeet, jullie -mijn lieve vrienden- zijn geweldig!! Door jullie berichtjes en emails weet ik dat ik nooit alleen ben en dat helpt op de momenten dat ik me erg alleen voel!

Enne, nee ik slaap niet op de grond of bank, ik slaap op een luchtbed. Zo'n luxe versie 97cm breed, 190 lang en 22 cm dik. Geen zorgen, ik slaap heerlijk!

Goed, dan volgt nu de update:

Na Nelson zijn we naar Marahau gereden, ons startpunt voor Abel Tasman National Park -ja bekende naam he-.
Echt een relaxte camping, paste helemaal bij me. De volgende dag (Kerstmis!!) werden we met de boot opgehaald en naar Bark Bay gevaren. In Bark Bay bleven we de eerste nacht slapen. De andere mensen van de boot vonden het maar raar dat we zoveel eten bij ons hadden -wijn, vlees, zo'n wegwerp bbq- waarop wij zeiden: Het is toch kerstmis???
We hadden er echter niet op gerekend dat je je afval mee moet nemen en niet kan weggooien na gebruik. (Abel Tasmanpark doet niet uit vuilnis)
Wij hadden besloten om te bbq-en met Kerst en dus gingen we BBQ-en met kerst no matter what! En we kregen heel wat jaloerse blikken!
We waren niet zo heel goed voorbereid, we hadden bijvoorbeeld niets bij ons waar we ons mee konden vermaken tijdens de uren die we in de hut waren. Geen boek, geen spel kaarten, niets -en eigenlijk ook niet genoeg wijn-. Maar we hebben de kaarten van 4 deense mensen geleend.
Ook hebben we heerlijk gewandeld over t strand, beetje rondgehangen en gekletst.
Die nacht werd ik erg vroeg 's ochtends wakker, moest natuurlijk plassen en heb een prachtige zonsopgang gezien, helaas geen foto omdat ik niet wist waar mamma's fototoestel was...

Later die ochtend kwam ik tot de conclusie dat mn broek weg was! Die hing aan mn bed, maar 's ochtends was ie er niet meer!
Er waren een jongen en een meisje geweest die in plaats van in de hut op de camping zijn gaan slapen. En dus ik erheen, op zoek naar mn broek...en..heb m terug. De jongen had het meisje haar kleren gepakt en per ongeluk mijn broek ook meegenomen. Ze had m voor me klaarliggen al waren ze niet zo beleefd geweest m even terug te brengen...

Toen ik mn broek terug had begon dan de eerste wandeltocht, ik had gevraagd aan de mensen van Abel Tasman of t makkelijk te doen was zo'n wandeling: Ja hoor, geeeeen probleem zei t meisje.
Nou...ik ben t er niet mee eens!
Natuurlijk ben ik ongetraind maar dan nog. Ik had af en toe t gevoel dat ik flauw zou vallen zo zwaar was t om berg op te lopen. En dan die Backpack op mn rug! Jemig! Er leek ook geen einde aan te komen..de route leek eindeloos...
Toen we EINDELIJK bij de volgende hut waren deed alles me zeer. Ook mijn moeder -die toch heel wat afwandelt met haar Nordic Walking- was aan t einde van haar latijn. Nee, niet grappig maar wel trots op onszelf dat we t hadden gehaald!

Na er even over gepraat te hebben, hebben we besloten om niet van Torrent Bay naar Marahau te lopen..en we hebben een watertaxi geboekt naar Marahau. Nee geen kwestie van "liever lui dan moe" het was gewoon te zwaar. Daarnaast hadden we ook niet genoeg eten bij ons, wie had dat gedacht na al het commentaar dat we kregen.

Die nacht lagen er teveel snurkende mensen in de slaapkamer en lichte slaper dat ik ben, heb ik de halve nacht wakker gelegen. Met positief gevolg dat ik op een prachtige maanverlicht strand heb gezeten, helemaal in mn eentje om 3 uur 's nachts of zo. Helaas wist ik weer niet waar mn moeders fototoestel was om een mooie foto te maken..maar heb een plaatje in mn hoofd :)

De volgende ochtend zijn we met de watertaxi teruggebracht naar Marahau, ook toen was ik er nog erg blij mee want ik had twee blauwe plekken op mn beide heupen van de backpack.
Omdat we eerder dan gepland terug waren hebben we besloten om niet nog een nachtje n Marahau te blijven, maar om verder te rijden.

Helaas hebben we door die beslissing Dineke en Robin gemist. Dineke en Robin waren nl ook in Nieuw zeeland op vakantie en het leek ons een goed idee met zn 4-en te BBQ-en. Ze bleken op dag van ons vertrek ook in Marahau te zijn.
Echt stom, Marahau is super klein..en nog elkaar gemist! (het moest zo zijn natuurlijk)

Ik weet zo even niet meer waar we precies hebben geslapen, het was een willekeurige camping op de weg naar Hokitika (Jade, jade en nog eens Jade). Dus na een nachtje ergens geslapen te hebben...zijn we naar Hokitika gegaan waar we een aantal Jade dingen hebben gekocht. Ik vond er 1 met Aidans naam erop, leek me leuk om voor hem mee te nemen.

Daarna zijn we doorgereden naar Punakaiki waar de Pancake rocks zijn, de zee was erg ruig en dus deden de Blowholes het dit keer veel beter dan de eerste keer dat ik er was. Erg cool!

We hebben in Punakaiki geslapen, waar we lekker hebben ge-BBQt en daarna een strandwandeling hebben gemaakt.
Erg relaxed.

Volgende update morgen, anders krijg ik RSI ;)
------------

tot gauw
xx